|
Yemeğin lezzeti biraz farklı, belli ki hüzün katılmış bolca.
Sırtlardan aşağı yeşillikler arasından turkuaz renkli Karadeniz görünüyor.
Yemekten sonra yola çıkıyor konvoy. İki Çay köprüsü üzerinde tek sıra ilerlerken Azize Ana YİBO öğrencileri katılıyor konvoya.
Kartopu misali git gide büyüyor, çoğalıyor yürüyüşçüler.
Turgut ÖZAKMAN parkında Kaymakam, Belediye Başkanı ve halk ellerinde çiçeklerle karşılıyorlar.
95 km’lik yolun yorgunluğu değil gururu gözlere yansıyor.
Şehir içi ise bir başka coşkuyla karşılıyor yürüyüşçüleri, balkonlardan kırmızı beyaz karanfiller yağıyor bayrağın üstüne.
Bir evden bu günler için yetiştirilmiş gül yaprakları dökülüyor, yağmur gibi yağıyor.
Limana kadar geçilen her sokakta karanfil, gül, konfeti yağmuru altında ilerliyor konvoy.
Ve nihai hedef limana varılıyor.
Bayrak Vali BEKTAŞ’a teslim ediliyor. Vali üç kez öpüp başına koyduğu bayrağı alınca görev tamamlanmış oluyor.
Büyük bir mutluluk ve gurur yansıyor hepsinin tek tek yüzlerinde.
Tören konuşmaları, halk oyunları, defile etkinlikler devam ederken görevlerini bitiren yürüyüş gurubu tören alanından ayrılıp Yakamoz tesislerine gidiyorlar.
Bagajlar, çantalar araçlara yükleniyor, hatıra fotoları çekiliyor, telefonlar e-mail adresleri alınıyor.
Seneye tekrar gelin diyorum.
Buradayız merak etme hem de daha kalabalık olarak geleceğiz dostlarımızı da alıp geleceğiz diyorlar.
Ortalık tenhalaşınca sahile iniyorum.
Yaz mevsimini erken açan kişilere, Karadeniz’e bakıyorum,
İmreniyorum.” Cebrail KELEŞ
|
